Re: ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ, Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
από Thrax την Δευτ Δεκ 07, 2009 9:44 pm Πατριάρχης Βαρθολαμαίος: «Οί κληροδοτήσαντες είς ήμας τήν διάσπασιν προπάτορες ήμων ύπηρξαν ατυχή θύματα τού άρχεκάκου όφεως και ευρίσκονται ήδη είς χείρας τού δικαιοκρίτου Θεού!!!!!!!!!» Επίσκεψις, αριθ.563, 30/11/1998.,σελ. 6).
Ποιους εννοεί ο ποιητής?: Τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό, ο οποίος πέθανε από τη λύπη του στη Βενετία μετά από 3 χρόνια συνεχών άκαρπων προασπαθειών να τους επαναφέρει στην τάξη της Ορθοδοξίας, τον Μέγα Φώτιο, ο οποίος στη σύνοδο του 879-880 μΧ αφόρησε απευθείας τους παπικούς μετά την προσθήκη του filioque, τον Μιχαήλ Κυρουλάριο, τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, τον Αθανάσιο τον Πάριο, τον Νικόδημο τον Αγιορείτη, τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό ο οποίος μας λέγει «τον πάπα να καταράσθαι αυτός θα είναι η αιτία» και όλους τους αγίους πατέρες από το σχίσμα του 1054 και μετά.
Τον καταραμένο λοιπόν τον υποδεχόμαστε πρώτο τη τάξει στο Φανάρι, τον πολυχρονίζουμε, συμπροσευχόμαστε μαζί του και εκτελούμε αδελφικό χαιρετισμό εντός του αγίου βήματος, ως αδελφός εν αδελφώ μεταξύ του πάπα και του πατριάρχου. Δηλαδή το σχίσμα του 1054 ήταν μια απλή παρεξήγηση και αυτοί και εμείς εκκλησία, οι τότε πατέρες πλανήθησαν υπό του όφεως και αφόρισαν τους παπικούς και τις κακοδοξίες τους, ενώ σήμερα μετά τόσα χρόνια και ενώ τίποτα δεν έχει αλλάξει, μάλλον προς το χειρότερο προχώρησαν οι παπικοί, ανακαλύπτοντας νέες κακοδοξίες και πλάνες, είμαστε όλοι καλά και όλα μέλι γάλα. Δηλαδή ξινισμένα παλιά κρασιά, που γλύκαναν ξαφνικά το 1965 όπου ήρθησαν τα αναθέματα από τον Αθηναγόρα και από τότε είμαστε δυο αδελφές εκκλησίες. Είμαστε λέει οι δύο πνεύμονες του ιδίου σώματος, ανατολική εκκλησία και παπισμός. Μόνο που αν τοποθετήσεις έναν άρρωστο πνεύμονα με καρκίνο, εντός υγιούς σώματος, ο καρκίνος θα κάνει μετάσταση και εντός ολίγου θα επέλθει ο πλήρης θάνατος και του υγιούς μέλους. Αλλά και έναν υγιή πνεύμονα δεν μπορείς να τον τοποθετήσεις εντός αρρώστου και καρκινικού σώματος, το μόσχευμα πλέον θα καταστεί άχρηστο και θα δαπανηθεί μάταια, ενώ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε άλλο υγιή οργανισμό και ο λαβών να σωθεί, περίπτωση όπως αυτού του μακαριστού Χριστόδουλου, του οποίου ο θάνατος αποτελεί προτύπωση, αποκάλυψη και φυσικό αποτέλεσμα των προσπαθειών για την συνένωση της Ανατολικής ορθοδόξου Εκκλησίας και του Παπισμού υπό τον Αιρεσιάρχη Πάπα, και ιδού η κατάληξη. Θάνατος του πληρώματος της εκκλησίας.
Ποιους εννοεί ο ποιητής?: Τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό, ο οποίος πέθανε από τη λύπη του στη Βενετία μετά από 3 χρόνια συνεχών άκαρπων προασπαθειών να τους επαναφέρει στην τάξη της Ορθοδοξίας, τον Μέγα Φώτιο, ο οποίος στη σύνοδο του 879-880 μΧ αφόρησε απευθείας τους παπικούς μετά την προσθήκη του filioque, τον Μιχαήλ Κυρουλάριο, τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, τον Αθανάσιο τον Πάριο, τον Νικόδημο τον Αγιορείτη, τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό ο οποίος μας λέγει «τον πάπα να καταράσθαι αυτός θα είναι η αιτία» και όλους τους αγίους πατέρες από το σχίσμα του 1054 και μετά.
Τον καταραμένο λοιπόν τον υποδεχόμαστε πρώτο τη τάξει στο Φανάρι, τον πολυχρονίζουμε, συμπροσευχόμαστε μαζί του και εκτελούμε αδελφικό χαιρετισμό εντός του αγίου βήματος, ως αδελφός εν αδελφώ μεταξύ του πάπα και του πατριάρχου. Δηλαδή το σχίσμα του 1054 ήταν μια απλή παρεξήγηση και αυτοί και εμείς εκκλησία, οι τότε πατέρες πλανήθησαν υπό του όφεως και αφόρισαν τους παπικούς και τις κακοδοξίες τους, ενώ σήμερα μετά τόσα χρόνια και ενώ τίποτα δεν έχει αλλάξει, μάλλον προς το χειρότερο προχώρησαν οι παπικοί, ανακαλύπτοντας νέες κακοδοξίες και πλάνες, είμαστε όλοι καλά και όλα μέλι γάλα. Δηλαδή ξινισμένα παλιά κρασιά, που γλύκαναν ξαφνικά το 1965 όπου ήρθησαν τα αναθέματα από τον Αθηναγόρα και από τότε είμαστε δυο αδελφές εκκλησίες. Είμαστε λέει οι δύο πνεύμονες του ιδίου σώματος, ανατολική εκκλησία και παπισμός. Μόνο που αν τοποθετήσεις έναν άρρωστο πνεύμονα με καρκίνο, εντός υγιούς σώματος, ο καρκίνος θα κάνει μετάσταση και εντός ολίγου θα επέλθει ο πλήρης θάνατος και του υγιούς μέλους. Αλλά και έναν υγιή πνεύμονα δεν μπορείς να τον τοποθετήσεις εντός αρρώστου και καρκινικού σώματος, το μόσχευμα πλέον θα καταστεί άχρηστο και θα δαπανηθεί μάταια, ενώ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε άλλο υγιή οργανισμό και ο λαβών να σωθεί, περίπτωση όπως αυτού του μακαριστού Χριστόδουλου, του οποίου ο θάνατος αποτελεί προτύπωση, αποκάλυψη και φυσικό αποτέλεσμα των προσπαθειών για την συνένωση της Ανατολικής ορθοδόξου Εκκλησίας και του Παπισμού υπό τον Αιρεσιάρχη Πάπα, και ιδού η κατάληξη. Θάνατος του πληρώματος της εκκλησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου