Powered By Blogger

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ, Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ 1583

.....Ὅποιος δέν ἀκολουθεῖ τά ἔθιμα τῆς Ἐκκλησίας, καθώς αἱ ἑπτά Ἅγιαι Οἰκουμενικαι Σύνοδοι ἐθεσπισαν καί τό ῞Αγιον Πάσχα καί τό Μηνολόγιον καλῶς ἐνομοθέτησαν νά ἀκολουθῶμεν καί θέλει νά ἀκολουθῆ τό νεοεφεύρετον Πασχάλιον καί Μηνολόγιον τῶν ἀθέων ἀστρονόμων τοῦ Πάπα, καί ἐναντιώνεται εἰς αὐτά ὅλα, καί θέλει νά ἀνατρέψῃ καί νά χαλάσῃ τά πατροπαράδοτα δόγματα καί ἔθιμα τῆς Ἐκκλησίας, ἄς ἔχει τό ἀνάθεμα καί ἔξω τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, καί τῆς τῶν πιστῶν ὁμηγύρεως ἄς εἶναι.....

῎Ετους ἀπό Θεανθρώπου αφπγ (1583) Ἰνδικτιῶνος ΙΒ΄ Νοεμβρίου Κ΄.

Ὁ Κωνσταντινουπόλεως ΙΕΡΕΜΙΑΣ

Ὁ Ἱεροσολύμων ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ

Ὁ Ἀλεξανδρείας ΣΙΛΒΕΣΤΡΟΣ

Καί οἱ λοιποί Ἀρχιερεῖς τῆς Συνόδου παρόντες».

Σελίδες

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Η επάνοδος από τα Ιεροσόλυμα

Η επάνοδος από τα Ιεροσόλυμα
.
Ενταύθα δεν δυνάμεθα να παραλείψωμεν το εις τον αείμνηστον γενόμενον θαύμα υπό του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Γεωργίου.

Ευρίσκετο εν Ιεροσολύμοις αποκλεισμένος και κατά φυσικήν συνέπειαν πολύ στενοχωρημένος ως μη δυνάμενος να πληροφορηθή περί της πορείας εν Ελλάδι του εορτολογιακού ζητήματος, του οποίου είχεν αναλάβει την υπεύθυνον διαχείρισιν. Ούτω δε ευρισκόμενος, μετά την θείαν λειτουργίαν την τελεσθείσαν την 23ην Απριλίου επί τη μνήμη του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Γεωργίου, ανέπεμψε θερμήν δέησιν προς τον Μεγαλομάρτυρα Τροπαιοφόρον Αγιον, ειπών· “Αγιε Μεγαλομάρτυς του Χριστού Γεώργιε. Συ είσαι των αιχμαλώτων ελευθερωτής και των πτωχών υπερασπιστής Συ θαυμάστωσον και επ' εμοί το όνομά Σου απαλλάσσων με της αιχμαλωσίας ταύτης». Και μετά την θερμήν ταύτην προσευχήν, αναχωρήσας εξ Ιεροσολύμων και κατελθών εις Γιάφαν εισήλθεν όλως απαρατήρητος εις το αναχωρούν δια τον Πειραιά ατμόπλοιον άνευ διαβατηρίου και των λοιπών Προξενικών εγγράφων, έφθασεν εις τον Πειραιά. Και τούτο το εις αυτόν τελεσθέν θαύμα του Μεγαλομάρτυρος διεκήρυσσε μέχρι της οσίας τελευτής του ο αείμνηστος.

Από της εξ Ιεροσολύμων επανόδου του ο αείμνηστος Χρυσόστομος, εν συνεργασία μετά των αειμνήστων Δημητριάδος Γερμανού, Κυκλάδων Γερμανού και Βρεσθένης Ματθαίου, επεδόθη εις την Ποιμαντορίαν και τον Πνευματικόν καταρτισμόν των ακολούθων του Παλαιού Εκκλησιαστικού Ημερολογίου, ένεκα του οποίου καταμηνυθείς εις τα Πολιτικά Δικαστήρια υπό των διοικούντων την Εκκλησίαν της Ελλάδος, εισήχθη εις δίκην κατά αλληλοδιάδοχον συνέχειαν εις το Πλημμελιοδικείον, Εφετείον και τον Αρειον Παγον, καταπλήξας τούς Δικαστάς του δια της ευφραδείας και των ακαταμαχήτων, υπέρ της αληθείας και του δικαίου επιχειρημάτων, και αναγκάσας τούτους εν τέλει να ομολογήσωσιν ειπόντες «έχετε απόλυτον δίκαιον, αλλά δια λόγους σκοπιμότητος είμεθα υποχρεωμένοι να σας δικάσωμεν». Και εξέδωκαν καταδικαστικήν απόφασιν.

Αι τρεις μνημειώδεις απολογίαι του αειμνήστου εκτυπωθείσαι εις ιδιαίτερον φυλλάδιον, αποτελούσι στηλογράφημα και εικόνα προς μίμησιν αξιόζηλον, διότι εν αυταίς εμφαίνεται και τονίζεται το Αποστολικόν «Πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον η ανθρώποις».

Συνεχίζων την Ποιμαντορίαν και διοργάνωσιν των Παλαιοημερολογιτών ο αείμνηστος, ελυπήθη μεγάλως δια τον γενόμενον - ως μήποτ' ώφειλεν - αποχωρισμόν των Κυκλάδων Γερμανού και Βρεσθένης Ματθαίου, αποχωρησάντων κατά Σεπτέμβριον του 1937, μη υπάρχοντος ουδενός ουσιώδους λόγου· μείνας δε έκτοτε και μετά του Δημητριάδος Γερμανού συνεργαζόμενος μέχρι της κοιμήσεως εκείνου, επωμίσθη έκτοτε και εβάστασε μόνος -ως άλλος μυθικός Ατλας- όλον το βάρος του ιερού αγώνος των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών μέχρι της μακαρίας τελευτής του.

Αξιοσημείωτος είναι, και θα μείνη αλησμόνητος η υπομονή και επιμονή εις το ιερόν καθήκον του αειμνήστου Χρυσοστόμου, όστις καθ' όλον το διάστημα της ξενικής της Πατρίδος ημων κατοχής (1941-1944), μη υπάρχοντος τότε ουδενός συγκοινωνιακού μέσου, κατήρχετο καθ' εκάστην - πολλάκις δε και δις της ημέρας - πεζή από της εν τη συνοικία Κυψέλης κατοικίας του εις τα Γραφεία του ιερού αγώνος και επέστρεφε πεζοπορών, διάστημα μιας και ημισείας περίπου ώρας, και τούτο καθ' εκάστην, ίνα δια της παρουσίας και των λόγων του παρηγορήση τούς τεθλιμμένους, και λάβη γνώσιν της πνευματικής και ηθικής καταστάσεως των πνευματικών τέκνων του. Τοσούτον κατέφλεγε την καρδίαν αυτού ο ζήλος και το ενδιαφέρον προς το καθήκον υπέρ του Ποιμνίου του!

Τον αυτόν ζήλον και το αυτό ενδιαφέρον υπέρ του ιερού ημων αγώνος επέδειξε και μετά την απελευθέρωσιν της Πατρίδος εκ της ξενικής κατοχής, συγγράφων καθ' όλον το διάστημα και εκδίδων αδιακόπως διάφορα βιβλία υπέρ του Εορτολογιακού ζητήματος, και μετά νεανικής προθυμίας επισκεπτόμενος εκ περιτροπής πάντας τούς ιερούς Ναούς του αγώνος, κηρύττων εν αυτοίς τον λόγον του Θεού και στηρίζων τούς αγωνιζομένους Αδελφούς, τόσον τούς των Αθηνών και του Πειραιώς, όσον και τούς των εν ταις Επαρχίαις παραρτημάτων, τούς οποίους πολλάκις επεσκέφθη και ενίσχυσε παρά το προβεβηκός της ηλικίας του. Οχι δε ολίγας φοράς υπεστήριξε τα δίκαια του αγώνος ημων δια διαλέξεων από του βήματος των αιθουσών του «Παρνασσού» των Φιλων του λαού, της αιθούσης των Εμποροϋπαλλήλων κ.α., τας δε διαλέξεις του παρηκολούθησαν πλείστοι επίσημοι Υπουργοί, Βουλευταί Στρατηγοί κ.α.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου