Powered By Blogger

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ, Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ 1583

.....Ὅποιος δέν ἀκολουθεῖ τά ἔθιμα τῆς Ἐκκλησίας, καθώς αἱ ἑπτά Ἅγιαι Οἰκουμενικαι Σύνοδοι ἐθεσπισαν καί τό ῞Αγιον Πάσχα καί τό Μηνολόγιον καλῶς ἐνομοθέτησαν νά ἀκολουθῶμεν καί θέλει νά ἀκολουθῆ τό νεοεφεύρετον Πασχάλιον καί Μηνολόγιον τῶν ἀθέων ἀστρονόμων τοῦ Πάπα, καί ἐναντιώνεται εἰς αὐτά ὅλα, καί θέλει νά ἀνατρέψῃ καί νά χαλάσῃ τά πατροπαράδοτα δόγματα καί ἔθιμα τῆς Ἐκκλησίας, ἄς ἔχει τό ἀνάθεμα καί ἔξω τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, καί τῆς τῶν πιστῶν ὁμηγύρεως ἄς εἶναι.....

῎Ετους ἀπό Θεανθρώπου αφπγ (1583) Ἰνδικτιῶνος ΙΒ΄ Νοεμβρίου Κ΄.

Ὁ Κωνσταντινουπόλεως ΙΕΡΕΜΙΑΣ

Ὁ Ἱεροσολύμων ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ

Ὁ Ἀλεξανδρείας ΣΙΛΒΕΣΤΡΟΣ

Καί οἱ λοιποί Ἀρχιερεῖς τῆς Συνόδου παρόντες».

Σελίδες

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Είναι διαστροφή ο ισχυρισμός του ότι συνεστήσαμεν Εκκλησίαν ιδίαν.


Κυριακή, 16 Αυγούστου 2009


Απάντηση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου στον Ορθόδοξο Τύπο σχετικά με το συκοφαντικό Δελτίο Τύπου του νεοημερολογίτου Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ.


Αξιότιμε κ. Διευθυντά
Παρακαλούμεν όπως δημοσιεύσητε, έστω και καθυστερημένως, δια μεσολαβήσασαν ασθένειαν, την κατωτέρω απάντησιν προς τον Σεβ/τον κ. Σεραφείμ σχετικώς με τα δημοσιευθέντα υπ’ αυτού εναντίον ημών, των αποκαλουμένων παλαιοημερολογιτών, εις το έγκριτον φύλλον του "Ορθοδόξου Τυπου", υπ' αριθ. 1787 της 12ης Ιουνίου 2009.

Είναι διαστροφή ο ισχυρισμός του ότι συνεστήσαμεν Εκκλησίαν ιδίαν.
Θελομεν να πιστεύωμεν ότι δεν θα μετεχειρίζετο τον ανυπόστατον ισχυρισμόν τούτον, ευρισκόμενος εις κατάστασιν ηρεμίας.

Δεν είμεθα ούτε οι αδαείς, ούτε οι ασεβείς τολμητίαι τοιούτου ανοσιουργήματος. Το αληθές του λόγου, απέδειξαν οι αναλαβόντες τον ιερόν ημών αγώνα αοίδιμοι και κορυφαίοι Αρχιερείς το έτος 1935, Γερμανός Δημητριάδος και πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος.

Είμεθα η ακαινοτόμητος συνέχεια της Μιας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας μετά το σχίσμα του Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου εν έτει 1924. Είμεθα η ανύστακτος φρουρά. Λεγομεν δε σχίσμα, διότι το νέον ημερολόγιον δεν καθιερώθη υπό Πανορθοδόξου Συνόδου κατά την τάξιν της Εκκλησίας, αλλά βιαίως και δυναστικώς και συνεπώς, ως ξένον και άγνωστον μέτρον προς την Εκκλησίαν αποτελεί σχίσμα. Είμεθα το "λείμμα της κατ' εκλογήν χάριτος" (Ρωμ. ΙΑ-5), "το μικρόν ποίμνιον" του Χριστού, καθώς και ο Αγιος Νικηφόρος και ο θείος Χρυσόστομος αναφέρουν "Ει δε και πάνυ ολίγοι εν τη ορθοδοξία και ευσεβεία διαμένωσιν, ούτοι εισίν η Εκκλησία."

Αγωνιζόμεθα τον καλόν αγώνα της πίστεως από του έτους 1924, υποστάντες μέτρα σκληρά διωγμών και διαπομπεύσεων και εξοριών, ιδιαιτέρως κατά την απαισίας μνήμης εποχήν του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος όστις, σημειωτέον, κατείχεν δύο Μητροπόλεις, Αθηνών και Ιωαννίνων! (πρωτάκουστν εις τα χρονικά της εκκλησίας!) Τοσούτον μένος επέδειξεν ούτος κατά των Γ.Ο.Χ., ώστε μετέβαλε τα υπόγεια της Αρχιεπισκοπής Αθηνών εις κουρεία παλαιοημερολογιτών κληρικών, τούς οποίους αφού απεσχημάτιζεν εξαπέλυε ανά τας οδούς των Αθηνών με την φανέλλαν και το πανταλόνι, προς χλεύην υπό των θεατών!... Παραλείπομεν τούς σφραγισμούς των ιερών ναών, την διάλυσιν των προσευχομένων, την ανατροπήν του επιταφίου υπό αστυνομικών την Μ. Παρασκευήν κατά την ώραν της περιφοράς άνευ ιερέως και πλείστας άλλας επιδρομάς κατά των πιστών!

Τοτε ο γηραιός και παλαίμαχος Ιεράρχης Γερμανός Κυκλάδων ετελεύτησεν εις την κρύπτην του και εδόθη απαγορευτική διαταγή της καθιερωμένης νεκρολογίας, ταφείς μόνον υπό λαϊκών. Ο δε υπέργηρος έτερος Μητροπολίτης πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος ωδηγήθη εις μακράν εξορίαν δια δευτέραν φοράν εις την απαραμύθητον Μονήν Υψηλού Μυτιλήνης, παρά τα 85 έτη του. Η προσθήκη Γνήσιοι "Γ.Ο.Χ." ετέθη ως ερμηνεία δια τούς τιμώντας και σεβομένους τας πατερικάς εντολάς και παραγγελίας και προς διάκρισιν από των νεοημερολογιτών, φερόντων και αυτών το όνομα "ορθόδοξοι" (!)

Το ότι αι άλλαι εκκλησίαι που τηρούν το πάτριον ημερολόγιον δεν διέκοψαν κοινωνίαν μετά της Ελλαδικής Εκκλησίας δεν είναι λόγος κανονικός, δεδομένου ότι άπασαι αι επί μέρους εκκησίαι υπήχθησαν εκουσίως εις τον αρχόμενον επάρατον οικουμενισμόν με την σιωπηράν συγκατάθεσίν των εις την Εγκύκλιον του 1920 και το Συνέδριον του 1923 υπό τον Μελέτιον Μεταξάκην, όστις εφήρμοσε μετά του Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου την καινοτομίαν του ημερολογίου εν τη Ελλαδική Εκκλησία.

Γράφει ο κατά τα άλλα αγαπητός κ. Σεραφείμ, τον οποίον και συνεχάρημεν τηλεφωνικώς δια το δημοσίευμά του κατά του Βατικανού, ότι οι άγιοι Πατέρες Αθανάσιος, Μαρκος ο Ευγενικός κ.α., δεν συνέστησαν ιδίαν εκκλησίαν αλλ' έκοψαν το μνημόσυνον των αιρετικών. Του απαντώμεν, ότι και ημείς το αυτό πράττομεν χωρίς να συστήσωμεν ιδίαν εκκλησίαν, υπολειφθέντες η συνέχεια της παραδοθείσης ακαινοτομήτου Εκκλησίας, αφού η καθ' όλου Ελλαδική Εκκλησία παρεσύρθη εις τον νεοημερολογιτισμόν και τον οικουμενισμόν ως μέλος του Π.Σ.Ε. και ηνώθη μετά των παπικών από του 1965, ότε ήνοιξε τας θύρας ο Αθηναγόρας ανατολής και δύσεως δια της άρσεως των αναθεμάτων, χωρίς καμμίαν διόρθωσιν των αιρετικών φρονημάτων της δύσεως.
Όσον αφορά δια την “μετάνοιαν και ανάνηψιν” των Γ.Ο.Χ., ως γράφει ο κ. Σεραφείμ, να μετανοήσωμεν εκ ποίας παραβάσεως εκκλησιαστικής νομοθεσίας και να ανανήψωμεν εκ ποίας πλάνης; Εκ του σεβασμού προς τούς Πατέρας; Kαι τι είδους διαφορετικός πόλεμος θα εγίνετο κατά των τεκταινομένων την προδοσίαν, εάν ευρισκόμεθα και ημείς εντός της καινοτόμου Εκκλησίας;
Tι αποτέσμα έσχε η δια του χάρτου πολεμική μέχρι σήμερον κατά του επερχομένου ολέθρου, με πρωτοπόρον τον κ. Βαρθολομαίον; Aσφαλώς ουδένα, διότι πρόκειται περί χαρτοπολέμου.

Οι πατέρες περιτράνως εντέλλονται τήναποτείχισιν! Μονον το τοιούτον μέτρον έχει θετικήν απόδοσιν.

Αναφέρεται ο κατήγορος, ότι δια της αλλαγής του ημερολογίου δεν εγένετο μετακίνησις του Πασχα και συνεπώς δεν ισχύουν τα επιτίμια των Πατέρων.

Τον ερωτώμεν: Η λεγομένη "ορθόδοξος" εκκλησία της Φιλανδίας, πότε κάνει Πασχα; Κανει μετά των παπικών! Υφίσταται κοινωνία της Ελλαδικής Εκκλησίας μετ' αυτής; Μαλιστα! Δυστυχώς η υπόθεσις βαίνει ολοταχώς προς ολοκληρωμένην ένωσιν μετά των Παπικών αφού ανεγνωρίσθη και το πρωτείον του πάπα, τώρα μένει να αναγνωρισθή και το αλάθητον!
Αναφέρει εν συνεχεία περί αντιχαλκηδονίων μονοφυσιτών και Ρωμαιοκαθολικών, ότι η Εκκλησία δεν έχει αποφανθή δια πανορθοδόξου Συνόδου περί αναγνωρίσεως των μυστηρίων των και καθώς συμπεραίνεται ορθοτομεί τον λόγον της αληθείας!

Και πάλιν τον ερωτώμεν:

Αγνοεί την προδοσίαν εις Σαμπεζύ και Μπελεμέντ;

To αντίθετον συμβαίνει εξ' όσων αναφέρει ο Σεβασμιώτατος.

Δυστυχώς, ανεγνωρίσθησαν μυστήρια και των Μονοφυσιτών και των Ρωμαιοκαθολικών, οι δε συνυπογράψαντες, τυγχάνουν μέλη επιτροπής της Ελλαδικής Εκκλησίας.
Δεν χρειάζεται συνεπώς ουδείς μη ορθοφρονών να κηρύξη γυμνή τη κεφαλή αιρετικά φρονήματα, ώστε να αποφανθή η Εκκλησία, δεδομένου ότι η κατάργησις των ιερών κανόνων συντελείται μυστικώ τω τρόπω. Αυτό είναι σήμερον το συναντώμενον εις την Εκκλησίαν.

Απόδειξις: Τι μέτρα ελήφθησαν κατά του κ. Βαρθολομαίου, όστις προκλητικώς και πεπαρρησιασμένως συμπροσεύχεται και συλλειτουργεί μετά του Παπα και μεθ’ όλων των αιρετικών;

Ωσαύτως, πως αντιμετωπίζεται το Πατριαρχείον Αντιοχείας, το οποίον έχει κοινωνίαν μετά των μονοφυσιτών; Ομοίως και το Πατριαρχείον της Αλεξανδρείας που αναγνωρίζει τα μυστήρια των Κοπτών; Μηπως δεν υφίσταται κοινωνία; Aντιθέτως υφίσταται!

Δεν σας αρκούν αυτά Σεβασμιώτατε δια να ομολογήσετε την αλήθειαν;

Kανετε λόγον επιπροσθέτως περί του Αγίου Φωτός, ως σημείου ευαρεστήσεως τάχα του Θεού, εις τα ως ανωτέρω συμβαίνοντα οικτρά και κακόδοξα.
Ο πανοικτίρμων Θεός, του οποίου αι βουλαί είναι ανεξιχνίαστοι και ανεξερεύνητοι, αγαπά και θέλει όλων την σωτηρίαν και δια τούτο υπομένει και αναμένει την επιστροφήν όλων προς Αυτόν, χωρίς να εκδικείται.

Παραθέτομεν το εξής γεγονός ως αντίλογον.

Ο μοσχολατρήσας λαός των Ιουδαίων εν τη ερήμω, μήπως εστερήθη του ουρανίου μάννα; Όχι μόνον δεν εστερήθη αλλά και καθ’ όλον το τεσσαρακονταετές διάστημα της περιπλανήσεώς του εις την έρημον, παρά το ότι δεν έπαυσε παραπικραίων τον Ευεργέτην του Θεόν, εν τούτοις δεν τον εστέρησε ο Θεός όχι μόνον του μάννα αλλά και του ύδατος εκ της ακροτόμου πέτρας, τον Χριστόν, κατά τον θείον Παύλον. Αλλά διατί να ασχολούμεθα με την άσχετον προς την υπόθεσίν μας λάμψιν του Αγίου Φωτός αφού έχομεν ειδικήν μαρτυρίαν του ουρανού δια το πατροπαράδοτον ημερολόγιον;

Εν έτει 1925, 14 Σεπτεμβρίου κατά το Πατριον εορτολόγιον γενομένης αγρυπνίας επί τη εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού είχον συγκεντρωθεί κρυφίως 2000 διωκόμενοι πιστοί εις το μονύδριον του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου παρά τούς πρόποδας του Υμηττού, άνωθεν του Χολαργού, δια να εορτάσουν την μεγάλην ημέραν, ότε κατά το μεσονύκτιον έλαμψεν ουρανόθεν ο τίμιος Σταυρός ρίπτων τας ακτίνας του εις το μονύδριον και φωτίζον το έξωθεν του ναού συγκεντρωμένον πλήθος. Το γεγονός διεφημίσθη πρώτον, υπό του Σωματος της χωροφυλακής που κατέφθασε δια την σύλληψιν του ιερέως. Οι άνδρες έκθαμβοι και περιδεείς καταθέσαντες τα όπλα πρσήλθον γονυπετείς ασπαζόμενοι τον τίμιον Σταυρόν και την χείρα του ιερέως, ζητούντες συγχώρησιν! Περί το γεγονός τούτο κατεβλήθη μεγάλη προσπάθεια υπό της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των Αρχών όπως παρασιωποιηθή τούτο, αλλά οι εφημερίδες το διέδωσαν εις το κοινόν. (εφημ. "ΣΚΡΙΠ", 15/28-9-1925).

Χρειάζεται άλλη μαρτυρία; Δια τούς ανεπηρεάστους ασφαλώς όχι!

Γράφει ο κ. Σεραφείμ ότι λόγος που επέβαλε το νέον ημερολόγιον, ήτο η ακρίβεια του χρόνου. Η αιτιολογία είναι αβάσιμος, δεδομένου ότι ακρίβεια χρόνου δεν υπάρχει ούτε εις το νέον ημερολόγιον, αφού κατά τούς ειδικούς προς το θέμα δεν έχει ευρεθεί το τροπικόν έτος.

Όσον αφορά το θέμα υπερορίου χειροτονίας, απαντώμεν ότι εις καιρόν διωγμού της Εκκλησίας οι κανόνες των Πατέρων οικονομούνται προς το μείζον συμφέρον, δεδομένου ότι η Εκκλησία ως ταμιούχος της θείας χάριτος έχει το δικαίωμα να εφαρμόσει οτέ μεν την ακρίβειαν, οτέ δε την οικονομίαν κατά το μέτρον της ανάγκης, καθώς και εις τον καιρόν του παραβάτου Ιουλιανού, ο άγιος Σαμοσάτων Ευσέβιος φορέσας στρατιωτικήν στολήν περιήρχετο πόλεις και χώρας ενισχύων τούς πιστούς και χειροτονών παντός βαθμού κληρικούς, καθώς και άλλαι παρόμοιαι περιπτώσεις έχουν λάβει χώραν, ενώ δια την ιδικήν σας χειροτονίαν Σεβασμιώτατε ουδείς λόγος συνέτρεχε δια να γίνη εκτός Ελλάδος!

Οι Γ.Ο.Χ. αποθανόντος του μακαριστού Χρυσοστόμου, εμείναμεν ορφανοί Αρχιερέως με κίνδυνον μέγαν δια τον ιερόν αγώνα της πίστεώς μας, οπότε "εξ ανάγκης και νόμου μετάθεσις γίνεται" κατά τον θείον Παύλον.

Δια την αναφερομένην δε κατανομήν του ποιμνίου μας απαντώμεν, ότι ο καθαιρεθείς Μάξιμος είχε χειροτονήσει τον Τσάκον και άλλους παρομοίους, των οποίων οι διάδοχοι θέσαντες πορισμόν την ευσέβειαν και τον ανυπεράσπιστον ιερόν ημών αγώνα ως αναβάθραν, εγένοντο αι σύγχρονοι γεννίτσαροι της ορθοδόξου Εκκλησίας, περιβληθέντες αχειροτονήτως την αρχιερατικήν αμφίεσιν δια να θηρεύσουν Ηροστράτειον δόξαν.

Είναι η πληγή και το μίασμα του ιερού αγώνος και ουδείς λόγος περί αυτών, δια τούς σοβαρούς και τον Θεόν φοβουμένους.

"Έστι δίκης οφθαλμός ος τα πανθ' ορά."


Μετά τιμής
+ ο Αθηνών Χρυσόστομος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου