ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ - ΚΑΘΑΙΡΕΣΕΙΣ - ΔΙΩΓΜΟΙ

δ', Ο Διωγμός του 1935

.ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ - ΚΑΘΑΙΡΕΣΕΙΣ - ΔΙΩΓΜΟΙ
.

Την Τρίτην 29 Μαΐου του 1935 περί ώραν 10η μ.μ. ενώ οι τρεις Αρχιερείς ευρίσκονται εις την Αρχιεπισκοπήν των Γ.Ο.Χ. επί της οδού Αριστοτέλους 37, ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος εκίνησεν όλον τον μηχανισμόν δια τον πρώτον περιορισμόν τους. 

.
Από το εσπέρας της 29 Μαΐου μέχρι την Παρασκευήν 1ην Ιουνίου, όπου εδικάσθησαν οι τρεις Αρχιερείς, είχον τεθή εις αυστηράν απομόνωσιν, ενώ οι νεοχειροτονηθέντες 4 Αρχιερείς είχον περιορισθή εις τας οικίας των τελούντες και ούτοι εν αυστηρά απομονώσει.

.
Δια τα σχετικά με την δίκην γεγονότα θα δώσωμεν τον λόγον εις τον "Κηρυκα των Ορθοδόξων" ο οποίος εις το υπ αριθ. 217/10.6.1935 φύλλον γράφει:

.
"Την κίνησιν ταύτην των Γνησίων Ορθοδόξων παρακολουθούσα η Αστυνομία, εκινητοποίησεν αμέσως πάσαν την δύναμίν της• και το μεν προ του Υπουργείου και της Μητροπόλεως πλήθος, διέλυσε δια της αντλίας, και δια των κλόμπς των αστυφυλάκων, τας δε οδούς Αχαρνών, Αβέρωφ, Ηπείρου και Αριστοτέλους απέκλεισεν εξ ολοκλήρου δι’ ισχυράς δυνάμεως ώστε ουδείς ηδύνατο διελθείν δια των οδών εκείνων. Παρ’ όλα ταύτα όμως ο λαός επέμενε να διέλθη εκ του Αρχιεπισκοπικού μεγάρου, ίνα αξιωθή των ευχών και ευλογιών των Σεβασμιωτάτων, έστω και εκ του εξώστου ένθα παρέμεινον ούτοι τας περισσοτέρας ώρας. Εκείθεν δε ελήφθη και η παρατιθεμένη φωτογραφία. Μεθ όλα ταύτα και παρ όλα τα αυστηρά ταύτα μέτρα, ο λαός ουδόλως επηρεάσθη, αλλ’ εξηκολούθει παραμένων δι’ όλης της ημέρας, παρ’ όλην την σφοδράν ζέστην, πλείστοι δε και διενυκτέρευσαν εις τα πεζοδρόμια και τας πέριξ οδούς. Την Πεμπτην εξηκολούθησεν η ίδια κατάστασις της στρατοκρατίας και της λαϊκής συγκεντρώσεως πέριξ του οικήματος των Μητροπολιτών και των Γραφείων της Κοινότητος."

.

ΟΙ ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΙ (από τον Κήρυκα των Ορθοδόξων 217/10.6.1935).

.
Δια την Παρασκευήν είχε προσδιορισθεί υπό της Συνόδου του Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου η δίκη των τριών Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών ημών, κατηγορουμένων, "επί φατρεία, τυρεία, παρασυναγωγή, αποσχίσει και καταφρονήσει της κανονικής και νομίμου Εκκλησίας, και παροτρύνσει του Ιερού Κλήρου και Λαού, όπως αποκηρύξη την νόμιμον και κανονικήν Εκκλησίαν", συμφώνως προς την αποσταλείσαν κλήσιν, ην, απαράδεκτον γενομένην, εθυροκόλλησεν ο Κλητήρ της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Ο Υδρας και Σπετσών Προκόπιος, ο Σαμου και Ικαρίας Ειρηναίος και ο Αιτωλίας και Ακαρνανίας Ιερόθεος, ετάχθησαν αντιμέτωποι και παρητήθησαν ίνα μη δικάσουν τούς τρεις Μητροπολίτας ημών γράφοντας σε σχετικό τους υπόμνημα: "...δεν νομίζομεν ότι είναι ορθόν να προβώμεν εις δίκην και δη εις καθαίρεσιν Αρχιερέων......Δεν εννοούμεν να λάβωμεν μέρος εις Δικαστήριον και να καταδικάσωμεν Αρχιερείς, διότι και μετά την καταδίκην και τον εντεύθεν σάλον το ζήτημα θα μένη άλυτον και η φθορά του γοήτρου της Εκκλησίας θα είναι ανυπολόγιστος. [..] δια ταύτα αναγκαζόμεθα να υποβάλωμεν την παραίτησιν ημών από την θέσιν του Συνοδικού Συνέδρου και ευχώμεθα όπως ο Κυριος αποδείξη ορθοτέραν και ευτυχεστέραν την αντίληψιν της πλειοψηφίας προς το καλόν της Εκκλησίας. "

..
Την είδησιν περί της διεξαγωγής της δίκης πληροφορηθείς εκ των εφημερίδων ο Παλαιοημερολογιτικός κόσμος τόσον των Αθηνών και Πειραιώς όσον και των Επαρχιών, έσπευσε συν γυναιξί και τέκνοις να κατέλθη εις τας Αθήνας από βαθείας πρωΐας και να κατευθύνηται προς την Μητρόπολιν ένθα επρόκειτο να διεξαχθή η δίκη. Και ήτο να ίδη τις συγκινητικόν θέαμα• ανθρώπους πάσης τάξεως, καταστάσεως και ηλικίας εκ των απομεμακρυσμένων Επαρχιών της Ελλάδος.

.
Η Αστυνομία είχε καταλάβει όλον τον προ του ναού της Μητροπόλεως χώρον μη επιτρέπουσα εις ουδένα την είσοδον εις την πλατείαν Μητροπόλεως, η δε κοσμοπλημμύρα εκείνη του λαού είχε περιορισθεί εις τας οδούς Μητροπόλεως, Ερμού, Ευαγγελιστρίας, Απόλλωνος, Πανδρόσου κλπ. των οποίων τα καταστήματα έκλεισαν εκ προνοητικών λόγων. Από της 7ης μέχρι της 10ης π.μ. όλος ο κόσμος εκείνος συνωστίζετο επί των ανωτέρω οδών περί δε την 10ην και ημίσειαν κατόπιν σφοδρών παραπόνων των εμπόρων ζημιουμένων εκ του κλεισίματος των καταστημάτων, ο εποπτεύων την τάξιν Αξιωματικός της Αστυνομίας Πόλεων, επέτρεψεν εις τον λαόν όπως διέλθη εις την πλατείαν της Μητροπόλεως• και πράγματι ως χείμαρος και ως εν σώμα, ευρέθησαν πάντες οι άνθρωποι εκείνοι προ του Ναού της Μητροπόλεως. Εκεί δε όντες περί τούς 40 Ιερείς και πλέον των 60 Μοναχοί, ήρξαντο περί την 11ην ψάλλοντες κατανυκτικωτάτην παράκλησιν εις την Υπέρμαχον Στρατηγόν Κυρίαν Θεοτόκον υπέρ αποκαταστάσεως της Εκκλησιαστικής γαλήνης.

.

Ήτο η ώρα 2.30 μ.μ. ότε η Επιτροπή επέστρεψε και ανήγγειλεν εις τον λαόν ότι η απόφασις εξεδόθη, και δια ταύτης οι Αρχιερείς ημών κατεδικάσθησαν: 1ον εις καθαίρεσιν. 2ον εις τον υποβιβασμόν εις την τάξιν των μοναχών, και 3ον εις πενταετή σωματικόν περιορισμόν. Η πληροφορία αύτη κατετάραξε τα πλήθη.

.
Έλαβον δε την απόφασιν όπως εν σώματι μεταβώσιν εις τον κ. Πρόεδρον της Κυβερνήσεως και τα λοιπά μέλη αυτής και διαμαρτυρηθώσι δια τα τεκταινόμενα εις βάρος των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών ημών και γενικώς των εμμενόντων εις τας Πατροπαραδότους Ιεράς παραδόσεις της Εκκλησίας.

.
Τότε όμως ηκολούθησαν τα θλιβερά εκείνα γεγονότα των οποίων βεβαίως η περιγραφή είναι δύσκολος και προ των οποίων ίσως φανώσι μικρά τα Ευαγγελικά. Η Αστυνομία διετάχθη να διαλύση βιαίως τα πλήθη των πιστών, και αμέσως ετέθησαν εις ενέργειαν αι πυροσβεστικαί αντλίαι επιπίπτουσαι δίκη τρομερού καταρράκτου κατά των κεφαλών του πλήθους, το οποίον δεν ηννόει να απομακρυνθή εκείθεν, αλλ’ εδέχετο αταράχως το θαλάσσιον κατάβρεγμα αναμιμνησκόμενον της ψαλμικής ρήσεως, "διήλθομεν δια πυρός και ύδατος, και εξήγαγες ημάς Κυριε εις αναψυχήν".

.
Κατόπιν τούτου και εφ όσον το πλήθος δεν υπεχώρει προ του καταβρέγματος παρ όλον ότι πάντες από κεφαλής έως ποδών ήσαν κάθυγροι, διετάχθη η Αστυνομία όπως δια των κλόμπς και των ξύλων διαλύση την συγκέντρωσιν. Και αμ’ έπος, αμ’ έργον. Εγένετο η εξόρμησις των γενναίων αστυνομικών κατά του φιλησύχου, νομοταγούς και μηδέν έτερον εκτός ενός Σταυρού η μιας Εικόνος ανά χείρας βαστάζοντος λαού, τον οποίον δια γρονθοκοπημάτων, λακτισμάτων και ραβδισμάτων προσεπάθουν να διαλύσουν. Έχομεν εις χείρας μας φωτογραφίας, τας οποίας θα δημοσιεύσωμεν εν καιρώ, εν αις διακρίνονται αστυφύλακες καταφέροντες τεραστίας ράβδους κατά κεφαλής ιερέων και λαϊκών. Κατέχομεν επίσης στοιχεία εξ ων διαπιστούνται ότι η υπηρεσία της πυροσβεστικής αντλίας εκτύπησε τρις δια πελέκεως (εξ εκείνων δι’ ων κόπτουσιν σίδηρα και σύρματα) Γεροντα Παλαιοημερολογίτην μη ανοίγοντα δρόμον εις την αντλίαν. Τόμος ολόκληρος δύναται να γραφή εξιστορών τα θλιβερά εκείνα γεγονότα της αποφράδας εκείνης Παρασκευής 1ης Ιουνίου 1935, ήτις θέλει μείνη ιστορική, και μία μαύρη κηλίς εις την ιστορίας της Ελληνικής Εκκλησίας προεδρευομένης υπό του Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου.

.
Πλέον των 100 είναι οι κατά το μάλλον και ήττον τραυματισθέντες, εκτός των επιστρεψάντων εις τας επαρχίας αυτών των οποίων δεν ελάβομεν γνώσιν• τριών δε η τεσσάρων εισέτι αγνοείται η τύχη και τούς οποίους αι φήμαι φέρουσιν ως αποθανόντας, χωρίς βεβαίως τούτο να είμεθα επί του παρόντος ημείς εις θέσιν να διαπιστώσωμεν. Οπωσδήποτε τα γεγονότα ήσαν τοιαύτα, παρόμοια των οποίων ευρίσκει κανείς μόνον εις την Βυζαντινήν ιστορίαν κατά τας επιδρομάς των εικονομάχων και των σταυροφόρων εναντίον των Χριστιανών Κωνσταντινουπόλεως και Θεσσαλονίκης...".